Nigdy nie wiadomo, jakie dobro może wyniknąć z modlitwy różańcowej. Nie przypuszczałem bowiem, że pod jej wpływem zainteresuję się wykonywaniem muzyki, i to jako śpiewak klasyczny. Za niedługo minie półtora roku, od kiedy w ogóle pomyślałem, że mogę cokolwiek w związku z muzyką uczynić. A mimo niewielkiego wysiłku doszedłem do tego, że mogę bez większych problemów rozciągnąć zakres od a wielkiego do b razkreślnego, czyli więcej niż dwie pełne oktawy. Głos okazuje się mocny, donośny, dźwięczny, pełen metalicznego pobrzęku od dołu do góry. Żeby swobodnie operować dźwiękiem, muszę wychodzić z domu i ćwiczyć pod mostem, bo tam nie będę nikomu przeszkadzał. Teraz tym bardziej niż kilka miesięcy temu, bo trening mięśni brzucha zwiększa donośność dźwięku. Nie potrafię jeszcze wydobyć z siebie w pełni h razkreślnego ani c dwukreślnego, ale przynajmniej tak wytrenowałem mięśnie, że wytrzymują one ciśnienie powstające przy produkcji tych dźwięków, a krtań nie ucieka do góry, co oznacza, że za niedługo owe nuty opanuję.

Mój głos trochę przypomina to, co prezentował Giuseppe Giacomini na przykład w tym wykonaniu arii "Recondita armonia" z opery "Tosca" Pucciniego. Nie wybieram co prawda głosu spod ziemi jak ów mistrz, ale potrafię huknąć tak, że będąc w mieszkaniu na pierwszym piętrze, jestem dobrze słyszany na piętrze czwartym. Ostatnio ćwiczyłem arię "Addio, fiorito asil" z opery "Madame Butterfly" tegoż samego Pucciniego. Nie wystarczy jednak opanować zakres i wyćwiczyć moc. Trzeba też operować dynamiką czy delikatnym tonem emocjonalnym, który łatwo da się zauważyć w wykonaniach Giacominiego. I to staram się opanowywać przez trening mięśni tworzących oparcie.

Kiedy zdobędę odpowiedni sprzęt, nagram się i wykonanie umieszczę tutaj, chyba że ktoś wybierze się posłuchać mnie na żywo, a zaręczam, że dźwięk słyszany bezpośrednio bardzo różni się od zarejestrowanego elektronicznie. Koncertów na razie się nie przewiduje, ale zobaczymy, co będzie w przyszłym roku.

I pomyśleć, że nie uczęszczałem do żadnych szkół muzycznych. O ile na pewno nauczyłbym się tam teorii, to techniki obniżonej krtani prawdopodobnie nie. W sumie to śmieszne.

---

tagi: śpiew klasyczny  giuseppe giacomini 

	krzysztof-laskowski
	26 października 2017 22:45

9     1203    8 zaloguj sie by polubić