Przedstawiam Czytelnikom tłumaczenie bulli papieża Pawła IV, skierowanej przeciwko Żydom.

Tekst źródłowy znajduje się tu.

Prawa i zarządzenia, których Żydzi mieszkający w Państwie Kościelnym muszą przestrzegać

Paweł, biskup, sługa sług Bożych, na wieczną rzeczy pamiątkę

Ponieważ nadzwyczaj niesłychane i nieodpowiednie jest, by Żydzi, których własna wina poddała wiecznej służbie, pod pretekstem, że pobożność chrześcijańska ich przyjmowała i ich współmieszkanie utrzymywała, okazują chrześcijanom niewdzięczność tak wielką, że za łaskawość obrzucają ich wyzwiskami i starają się objąć ich swoim panowaniem zamiast służby, którą powinni im świadczyć. My, do wiadomości których niedawno dotarło, że ci sami Żydzi w żyznym Mieście naszym i niektórych miastach, ziemiach i miejscach świętego Kościoła rzymskiego zaczęli wykazywać się taką bezczelnością, że nie tylko razem z chrześcijanami i blisko ich kościołów bez pokazywania żadnej różnicy stroju mieszkają, ale także prowadzą domy w dzielnicach i na placach miast, ziem i miejsc, w których mieszkają, oraz kupują i posiadają nieruchomości, mają mamki i niewolnice oraz innych najemnych służących chrześcijańskich oraz starają się dokonywać różnych innych czynów ku pohańbieniu i pogardzie imienia chrześcijańskiego, mając w pamięci, że Kościół rzymski tych samych Żydów toleruje ku świadectwu prawdziwej wiary chrześcijańskiej i ku temu, by sami, przywiedzeni pobożnością i dobrocią Stolicy Apostolskiej, rozpoznali wreszcie swoje błędy i usiłowali dotrzeć do prawdziwego światła wiary katolickiej, oraz że dlatego jest odpowiednie, że jak długo tkwią w swoich błędach, gdy rozpoznaje się skutek czynu, oni stali się niewolnikami, a chrześcijanie stali się wolnymi ludźmi przez Jezusa Chrystusa, Boga i Pana naszego, oraz niesprawidliwe jest, by synowie wolnej służyli synom niewolnicy.

1. Chcąc po pierwsze, o ile dzięki Bogu możemy, zbawiennie przedsiębrać środki ostrożności, niniejszą naszą konstytucją, która zawsze będzie ważna, gwarantujemy, że odtąd przez wieczne czasy tak w Mieście, jak w którychkolwiek innych miastach, ziemiach i miejscach samego Kościoła rzymskiego, wszyscy Żydzi w ogóle będą zamieszkiwać w jednym i tym samym, a jeśli ów nie mógłby, w dwóch albo trzech lub w tylu, ile jest wystarczające, sąsiadujących i od osiedli chrześcijan wewnątrz oddzielonych, które my wyznaczymy w Mieście lub urzędnicy nasi w innych wspomnianych miastach, ziemiach i miejscach, osiedlach, do których będzie prowadziło tylko jedno wejście i z których będzie tylko jedno wyjście.

2. I w pojedynczych miastach, ziemiach i miejscach, w których mieszkaliby, będą mieli w zwyczajowym miejscu tylko jedną synagogę i nie będą mogli budować od nowa innej albo posiadać nieruchomości. Wszystkie ich synagogi, oprócz tylko jednej, należy zburzyć i zniszczyć, a nieruchomości, które do tej chwili posiadają, muszą oni sprzedać chrześcijanom w czasie przez tych samych urzędników im wyznaczonym.

3. I w tym celu, by wszędzie wyróżniali się jako Żydzi, zmuszeni i obowiązani są publicznie nosić żółtej barwy mężczyźni biret, a kobiety inny widoczny znak, tak by w żaden sposób nie mogli się ukryć albo schować. I żeby nie mogli w kwestii nienoszenia biretu albo innego tego typu znaku tłumaczyć się przesłanką jakiegokolwiek ich stopnia lub wysokiej godności czy tolerancji albo w jakikolwiek sposób od kamerlinga tego samego Kościoła albo kleryka Kamery Apostolskiej lub innych osób owej Kamerze przewodzących, albo od legatów Stolicy Apostolskiej albo ich wicelegatów otrzymać dyspensy albo zwolnienia.

4. Żydzi nie mogą też mieć mamek albo niewolnic lub innych służących chrześcijańskich obojga płci lub dawać niewiastom chrześcijańskim dzieci żydowskie do karmienia piersią albo żywienia.

5. Lub nie mogą w niedziele lub inne dni z nakazu Kościoła świąteczne w miejscu publicznym pracować albo zmuszać kogoś do pracy.

6. Lub nie mogą w żaden sposób obciążać chrześcijan albo uznawać umów fikcyjnych lub udawanych.

7. Lub niech w żaden sposób nie starają się z tymi samymi chrześcijanami urządzać zabaw albo ucztować lub wchodzić w zażyłość czy rozmawiać.

8. W księgach rachunkowych i handlowych, które będą tymczasowo z chrześcijanami prowadzili, nie mogą posługiwać się literami innymi niż łacińskie i językiem innym niż ludowy włoski, a jeśli posługują się, księgi tego typu nie mogą mieć żadnej wartości dowodowej przeciwko chrześcijanom.

9. Wspomniani Żydzi też, zadowoleni z trudnienia się tylko handlem szmatami lub cenciarią (jak się powszechnie mówi), nie mogą zajmować się handlem zbożem lub jęczmieniem albo innymi towarami człowiekowi do życia potrzebnymi.

10. A ci spośród nich, którzy są lekarzami, gdy też są wzywani i proszeni, nie mogą mieć dostępu do leczenia chrześcijan lub w nim uczestniczyć.

11. Nie mogą pozwalać, by ubodzy chrześcijanie nazywali ich panami.

12. I miesiące w ich rachunkach i wyliczeniach niech składają się całkowicie z trzydziestu pełnych dni, a dni, które nie dochodzą do liczby trzydziestu, niech będą liczone nie jako miesiące pełne, ale wyłącznie jako tyle dni, ile w efekcie jest. I według liczby samych dni, a nie według rachunku pełnego miesiąca niech ich pożyczki wygasają. I niech nie będą mogli sprzedawać zastawów, odpisanych im w charakterze kaucji za ich pieniądze, chyba że po upływie osiemnastu miesięcy od dnia, gdy zastawy te zostały im przekazane. A ci sami Żydzi, jeśli po upływie pomienionych miesięcy tego typu zastawy sprzedadzą, niech odpiszą właścicielowi zastawów całą sumę pieniężną, która zostanie ponad ich pożyczkę.

13. I niech pozostają w mocy zachowywane w sposób nienaruszalny sprzyjające chrześcijanom rozporządzenia miast, w których Żydzi czasowo będą mieszkali.

14. I jeśli wykroczą w jakikolwiek inny sposób w związku z kwestiami wyżej wymienionymi, niech według kwalifikacji przestępstwa w Mieście przez nas albo przez naszego wikariusza, albo przez innych, którzy mają zostać przez nas wyznaczeni, oraz w miastach, ziemiach i miejscach wyżej wymienionych przez tychże urzędników, również jako buntownicy i winni zbrodni obrazy majestatu oraz podejrzani w oczach całego ludu chrześcijańskiego, z woli naszej i ich samych wikariusza oraz zastępców i urzędników będą mogli zostać ukarani.

15. Bez uszczerbku dla konstytucji i zarządzeń apostolskich oraz jakichkolwiek tolerancji albo przywilejów i indultów apostolskich tym samym Żydom zapewnionych przez którychkolwiek Biskupów Rzymu, poprzedników naszych i wyżej wymienioną Stolicę albo jej legatów lub kamerlingów samego Kościoła rzymskiego i kleryków Kamery Apostolskiej albo innych jej przewodzących, w jakichkolwiek brzmieniach lub kształtach i z jakimikolwiek, również uchylającymi uchylające, i innymi skuteczniejszymi, i nadzwyczajnymi subklauzulami, oraz bez uszczerbku dla innych dekretów, również z własnej inicjatywy i na podstawie wiedzy pewnej, i pełnią władzy apostolskiej przyznanych, a także ponownie zaaprobowanych i ponowionych, które to wszystkie powinny były zawierać, choćby zamiast ich wystarczającego uchylenia, o nich i o ich wszystkich brzmieniach wyjątkową, specyficzną, wyraźną i indywidualną oraz słowo w słowo, a nie przez klauzule generalne to samo wnoszące, wzmiankę lub jakiekolwiek inne wyrażenie albo którym to wszystkim jakaś wyróżniona forma powinna była służyć, brzmienia tego typu, choćby słowo w słowo, bez pominięcia czegokolwiek w treści i przy zachowaniu przekazanej formy byłyby one w tamtych umieszczone, w obecnych dokumentach zamiast wystarczająco wyraźnego wyrażenia zachowujące, w tamtych dokumentach mających pozostać w mocy inne w ten sposób w tym zakresie specjalnie i wyraźnie uchylamy oraz w pozostałych, którekolwiek byłyby im przeciwne.

Dane w Rzymie u św. Marka w roku Wcielenia Pańskiego tysiąc pięćdziesiątym piątym. Dnia poprzedzającego idy lipcowe w roku pierwszym naszego pontyfikatu.

---

tagi: żydzi  paweł iv  ghetto rzymskie 

	krzysztof-laskowski
	24 lutego 2020 19:08

33     7266    19 zaloguj sie by polubić